Η αυτοεκτίμηση είναι η εικόνα που έχει το παιδί για τον εαυτό του – πόσο πιστεύει ότι αξίζει, πόσο ικανό νιώθει και πόσο αγαπητό θεωρεί ότι είναι. Μια χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά, τη σχολική επίδοση, τις σχέσεις του με τους άλλους και τη συναισθηματική του ευημερία.
Πώς αναγνωρίζουμε ένα παιδί με χαμηλή αυτοεκτίμηση;
- Αποφεύγει νέες δραστηριότητες ή φοβάται την αποτυχία
- Κριτικάρει έντονα τον εαυτό του (“είμαι χαζός”, “δεν μπορώ να το κάνω”)
- Χρειάζεται συνεχώς επιβεβαίωση
- Συγκρίνει τον εαυτό του με άλλους αρνητικά
- Δυσκολεύεται να δεχτεί κοπλιμέντα ή επαίνους
- Παρουσιάζει άγχος, ντροπαλότητα ή απόσυρση
Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση του παιδιού;
- Αποδοχή άνευ όρων
Δείξε του ότι το αγαπάς και το εκτιμάς όπως είναι, ανεξαρτήτως επιδόσεων. Η αγάπη πρέπει να είναι ξεκάθαρη, ακόμα κι όταν διορθώνεις τη συμπεριφορά του. - Ενίσχυσε τις δυνατότητές του
Δώσε του ευκαιρίες να πετύχει μικρούς στόχους και να νιώσει ικανό. Μη βιαστείς να βοηθήσεις – άφησέ το να προσπαθήσει, ακόμα κι αν κάνει λάθη. - Δώσε έπαινο με νόημα
Ο έπαινος πρέπει να είναι ειλικρινής και συγκεκριμένος, όχι υπερβολικός. - Δίδαξέ του να αντιμετωπίζει την αποτυχία
Η αποτυχία είναι μέρος της ζωής. Βοήθησε το παιδί να τη βλέπει ως ευκαιρία για μάθηση, όχι ως απόδειξη ότι «δεν αξίζει». - Απόφυγε τις συγκρίσεις
Κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό και ταλέντα. Οι συγκρίσεις με αδέρφια, συμμαθητές ή άλλα παιδιά υπονομεύουν την αυτοεικόνα του. - Δώσε του πρωτοβουλίες
Άφησέ το να εκφράζει τη γνώμη του, να παίρνει μικρές αποφάσεις.
Αν βλέπεις ότι το παιδί συνεχίζει να έχει έντονη ανασφάλεια ή δυσκολεύεται στη σχολική και κοινωνική του ζωή, μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια από παιδοψυχολόγο. Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά. Η αυτοεκτίμηση είναι θεμέλιο της ψυχικής ανθεκτικότητας του παιδιού. Δεν χτίζεται μέσα σε μία μέρα, αλλά μέσα από σταθερή ενθάρρυνση, αποδοχή και εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του.
